این نت عطری، به عطرها تندی بی‌همتا و انرژی‌بخش می‌بخشه و در عطرسازی لوکس بسیار محبوبه. رایحه‌ی تازه و تیز فلفل صورتی گاهی با رایحه مرکبات مقایسه می‌شه و حس سرزندگی و نشاط ایجاد می‌کنه.
فلفل صورتی با فلفل قرمز (چیلی) فرق داره.
فلفل قرمز همون فلفل‌های تندیه که تو غذا استفاده می‌کنیم ولی فلفل صورتی در واقع اصلاً «فلفل واقعی» نیست. دونه‌های درختیه همیشه‌سبز از آمریکای جنوبی هستن که شکلشون شبیه دونه‌های فلفل سیاه یا قرمزه، برای همین بهش می‌گن «فلفل صورتی»، طعمش خیلی ملایم‌تره، کمی شیرین، میوه‌ای و خوشبو. بیشتر برای عطرسازی، تزیین غذا یا ادویه‌ی خاص استفاده می‌شه، نه برای تندی.

تولید
برای استخراج رایحه‌ی فلفل صورتی، عطرسازها از میوه و برگ‌های درخت Schinus molle یا Schinus areira استفاده می‌کنند. درختی همیشه‌سبز و بلند از آمریکای جنوبی. برگ‌ها و دانه‌ها رایحه‌ای تند، گرم و معطر دارند که از قرن‌ها پیش توجه انسان‌ها رو به خودش جلب کرده.

تاریخچه
مردم بومی آمریکا از دیرباز از فلفل صورتی برای خواص درمانی استفاده می‌کردن و هنوز هم عصاره‌ی اون در طب سنتی کاربرد داره.
در بخش‌های غربی و جنوبی آمریکای شمالی و جزایر اقیانوس آرام، فلفل صورتی به‌صورت خودروی طبیعی رشد کرده.
امروزه در بسیاری از مناطق جهان، این گیاه به‌عنوان گونه مهاجم شناخته می‌شه.