این میوه‌ی کوچک و معجزه‌آسا در عطرسازی، مثل یک کلید جادویی عمل می‌کنه که هم می‌تونه عطرهای چوبی و گرم رو روشن و زنده کنه، هم به ترکیبات گلی یه حالت نشاط‌آور و پرانرژی بده. ترنج همواره به‌خاطر این توانایی، یکی از پرطرفدارترین نت‌ها در عطرسازی باقی مونده.
ترنج در واقع یک دورگه طبیعی از لیمو و پرتقال تلخه و از نظر شکل به لیموترش سبز شباهت داره. با وجود ظاهر آبدار، قابل خوردن نیست؛ اما رایحه‌ی منحصر‌به‌فردش اون رو بی‌رقیب کرده.

تولید
ترنج بیشتر در کالابریا، منطقه‌ی آفتابی و ساحلی ایتالیا رشد می‌کنه. از نوامبر تا مارس، میوه‌ها با دقت دست‌چین و بر اساس محل برداشت دسته‌بندی می‌شن؛ چون هر ناحیه ظرافت عطری مخصوص به خودش داره.

اسانس ترنج از پوست میوه استخراج می‌شه. این کار با دستگاهی به نام Pelatrice انجام می‌گیره که با غلتک‌های ظریف، پوست میوه رو سوراخ و رنده می‌کنه و هم‌زمان با پاشش آب سرد تحت فشار، اسانس آزادشده رو شسته و در سانتریفیوژ، بخش آبی از روغن جدا می‌شه. برای تولید فقط ۱ لیتر اسانس ترنج، حدود ۲۰۰ کیلوگرم میوه لازمه!

تاریخچه
ترنج قرن‌هاست فقط در صنعت عطرسازی استفاده نشده؛ بلکه به‌عنوان یک داروی گیاهی هم شناخته می‌شده. در منابع تاریخی حتی به بقراط اشاره شده که از ترنج برای درمان دردهاش استفاده می‌کرد. در طول تاریخ، ترنج به‌عنوان ضدافسردگی، ضددرد، ضدویروس، ضدعفونی‌کننده و حتی ملین به کار می‌رفته.

چای‌سازها هم خیلی زود به خواصش پی بردند و با اضافه کردن اون به چای، چای ارل‌گری معروف به دنیا معرفی شد. شیرینی‌پزها و قنادها هم از این میوه برای درست کردن کیک‌ها و دسرهای محبوب (مثل کیک معروف مادلن فرانسوی) استفاده کردند.

در گذشته عصاره‌ی ترنج با روش سنتی اسفنجی به‌دست می‌اومد؛ با فشار دادن پوست و جمع کردن اسانس روی اسفنج.
پرورش ترنج سخت و کمیابه؛ چون فقط حدود ۱٪ گل‌های درخت به میوه تبدیل می‌شن.