رایحه‌ی شمعدانی اغلب با بوی شیرین گل رز مقایسه می‌شود، اما زیرلایه‌های روشن لیمو و نت‌های تند سبز، شخصیت منحصر به‌فردی به آن می‌بخشند. شمعدانی در ترکیبات فوژه و عطرهای رز محبوب است و با طعمی تیز و شاداب، شفافیت و زندگی خاصی به عطرها اضافه می‌کند.

تولید
شمعدانی بومی آفریقای جنوبی است و در آن‌جا به‌صورت وحشی با رنگ‌های بنفش و قرمز تیره رشد می‌کند. این گیاه در مصر، مراکش، چین و همچنین جزیره‌ی گرمسیری لا ریون نیز یافت می‌شود. برگ‌های مخملی آن دارای غددی هستند که روغن معطر لذیذ را در خود ذخیره می‌کنند. برای استخراج روغن اسانسی، باید قبل از شکوفه دادن گل‌ها، برگ‌ها از طریق تقطیر بخار آب پردازش شوند. گاهی برای تولید ابسولوت، این استخراج با حلال‌های فرار انجام می‌شود.

تاریخچه
گل شمعدانی به‌دلیل شباهتش به نوک لک‌لک نام‌گذاری شده است؛ کلمه‌ی یونانی «geranos» به معنای «لک‌لک» است. علاوه بر ویژگی‌های عطری، شمعدانی به‌خاطر خواص درمانی منحصر به‌فردش ارزشمند است: به‌عنوان تونیک، ضدافسردگی و ضدعفونی‌کننده استفاده می‌شود، به هضم کمک می‌کند، التهاب را کاهش می‌دهد، سیستم ایمنی را تقویت می‌کند و سلامت کلیه، پوست و مو را بهبود می‌بخشد.