اسطوخودوس رایحه‌ای لطیف و گل‌گونه دارد و با وجود داشتن نت‌های کافوری، به خاطر بوی “پاک” خود شناخته می‌شود. این گیاه شیرین و گل‌مانند، رایحه‌ای گیاهی است که با شکوفه پرتقال، نرولی، برگاموت، خزه درخت بلوط و پچولی به خوبی ترکیب می‌شود و می‌تواند نت‌های کاج، مریم‌گلی یا رزماری را نیز تکمیل کند. اسطوخودوس در بسیاری از محصولات از جمله ادکلن، لوازم آرایشی، صابون، دئودورانت، افترشیو و عطر به کار می‌رود. این گیاه اولین نت گل‌گونه‌ای بود که در عطرهای مردانه استفاده شد؛ در ابتدا با نت‌های فوژه ترکیب می‌شد تا اثر آن کمتر محسوس باشد. اسطوخودوس نمادی است هم برای آنگلوساکسون‌ها و هم برای جنوب فرانسه.
اسطوخودوس کاربردهای متعددی دارد؛ از خواص ضدعفونی‌کننده آن می‌توان برای درمان جوش استفاده کرد. همچنین انرژی‌بخش، ضد اسپاسم، درمان‌کننده و حشره‌کش است و می‌تواند سردرد را کاهش دهد و اضطراب را تسکین دهد. این گل نماد پاکی و آرامش است.

روش تولید
اسطوخودوس بوته‌ای است که می‌تواند تا یک متر رشد کند و با گل‌های زیبای ارغوانی و بنفش خود شناخته می‌شود. فرانسه بزرگ‌ترین تولیدکننده اسطوخودوس است، به‌ویژه در مناطق جنوب شرق مانند های پروانس، دروم و وکلوز. این گل همچنین در کشورهای مدیترانه‌ای دیگر مانند اسپانیا و ایتالیا، یا کشورهای دیگری مانند بلغارستان، چین و روسیه نیز کشت می‌شود. اسانس اسطوخودوس از طریق تقطیر بخار گل‌های تازه برداشت‌شده به دست می‌آید و مطلق آن نیز می‌تواند از طریق استخراج با حلال‌ها تولید شود.

تاریخچه
نام اسطوخودوس از فعل لاتین lavare به معنای “شستن” گرفته شده است، چرا که رومی‌ها از روغن آن برای افزودن به حمام‌های خود استفاده می‌کردند. آن‌ها همچنین از آن در لوازم آرایشی، به عنوان حشره‌کش و درمان زخم‌ها بهره می‌بردند. سازندگان دستکش در شهر گراس از اسانس اسطوخودوس برای خوشبو کردن چرم خود استفاده می‌کردند. اسطوخودوس انگلیسی که با اسطوخودوس مدیترانه‌ای متفاوت است در قرن نوزدهم به اوج محبوبیت رسید و به نماد بویایی ایده‌آل آنگلوساکسون‌ها از طبیعت و باغ‌هایشان تبدیل شد. این محبوبیت تا جنگ جهانی دوم ادامه داشت و حتی در محصولات پاک‌کننده و لوازم خانگی و پارچه‌ای نیز استفاده شد.
رایحه اسطوخودوس در برزیل بسیار رایج است، جایی که روزگاری توسط پرتغالی‌ها وارد شده بود. این گیاه در پرتغالی «آلفازما» نامیده می‌شود و در حدود بسیاری از محصولات عطر و مراقبت از بدن زنان یافت می‌شود. در ایالت باهیا، هر سال در دومین پنج‌شنبه ژانویه، در مراسم مذهبی «لاواجم دو بونفیم»، بوی گل اسطوخودوس فضا را پر می‌کند. زنان باهیا که همه لباس سفید به تن دارند، پله‌های کلیسای بونفیم را با مخلوط آب و روغن اسطوخودوس می‌شویند.